تنگی آئورتیک

Aortic Stenosis

استنوز (تنگی) دریچه‌ی آئورت غالبا همراه با نارسایی دریچه میترال ناشی از پرولاپس دریچه میترال، کلسیفیکاسیون آنولار، بیماری روماتیک دیده می‌شود. وجود انسداد در آئورت که منجر به تنگی می‌شود، باعث کاهش خروجی قلب از آئورت، برگشت خون به دهلیز و تشدید وضعیت نارسایی دریچه میترال می‌شود. از طرف دیگر، وجود نارسایی میترال، باعث کاهش پره‌لود لازم برای تامین حجم ضربه‌ای بطن چپ می‌شود. نتیجه این فرایند، کاهش خروجی قلبی و افزایش فشار ورید‌های ریوی است. تنگی خفیف دریچه‌ی آئورت در این نمونه، در اوایل سیستول، کلیک آئورتی و به‌دنبال آن یک سوفل سیستولیک لوزی‌شکل شنیده می‌شود که در میانه‌ی سیستول به پایان می‌رسد. این یک سوفل با فرکانس متوسط است که با شدید‌شدن تنگی، فرکانس آن زیاد می‌شود. اولین صدای قلب طبیعی بوده و صدای دوم نیز جداشدگی فیزیولوژیک دارد. جزء آئورتیک صدای دوم، بلندتر از حد معمول است. تنگی شدید دریچه‌ی آئورت در تنگی شدید دریچه‌ی آئورت، یک سوفل سیستولیک لوزی‌شکل وجود دارد که در کل سیستول ادامه دارد. در این حالت، سوفل بلندتر و زیرتر از حالت تنگی خفیف است و در اثر کلسیفیکاسیون لت‌های دریچه‌ی آئورت ایجاد می‌شود. صدای چهارم نیز وجود دارد که در اواخر دیاستول (درست قبل از صدای اول قلب) شنیده می‌شود و به‌دلیل افزایش ضخامت و سختی دیواره‌ی بطن چپ به‌وجود می‌آید. S1 طبیعی است اما S2 بلندتر از حد طبیعی است. در حقیقت، به‌دلیل نارسایی قلبی در سمت چپ، شما فقط جزء برجسته‌ی ریوی S2 را می‌شنوید. صدای مختصری که در موارد تنگی خفیف دریچه‌ی آئورت، دراثر پس‌زدن خون شنیده می‌شود، نیز در این حالت وجود ندارد. شما در اینجا به صدای تنگی آئورت شدید گوش می‌دهید. با مراجعه به سایر نمونه‌ها می‌توانید به انواع دیگر و شدت‌های دیگر تنگی آئورت نیز گوش دهید.